استاد محمدرضا حكیمی از طلاب قدیم مشهد و از تئوریسین های مكتب تفكیك است كه در مقابل تفكر فلسفی، بر تفكر بر مبنای قرآن و حدیث تاكید می كند.
وی صاحب آثار مهمی از جمله مجموعه 7 جلدی الحیاة است كه دین شناسی گسترده ای بر اساس قرآن و حدیث است.
اطمینان مرحوم دكتر شریعتی به وی تا آنجا بود كه وی اصلاح و انتشار كتابهایش را به او سپرد.
استاد حكیمی در اقتصاد اسلامی نیز كار كرده و از معتقدان به جنگ فقر و غناست كه طبعا از این موضع نسبت به بسیاری از اقداماتی كه در دولت های جمهوری اسلامی شده نیز منتقد است.
اخیرا در جشنواره فارابی (علوم انسانی) وی در كنار برخی اساتید دیگر برای خدمت 50 ساله به علوم انسانی مرد تجلیل قرار گرفته بود كه از دریافت جایزه خودداری و تلویحا از ضعف عدالت در حیات اقتصادی و كمبود حیثیت و كرامت و آزادی اجتماعی و سیاسی مردم در كشور انتقاد كرد.
در توضیح وی آمده است:
بسمه‌الحكیم
اطلاع یافتم كه به عنوان یكی از برگزیدگان جشنواره فارابی انتخاب شده‌ام. ضمن سپاسگزاری از اظهار لطف داوران، به استحضار می‌رساند كه اینجانب در جشنواره‌ها حضور نمی‌یابد. در جشنواره اخیر نیز حضور نیافته و جایزه‌ای دریافت نكرده است.
همانگونه كه پیش‌تر هم یادآور شده‌ام، بار دیگر تاكید می‌كنم كه تا هنگامی كه در جامعه ما فقر و محرومیت مرئی ونامرئی بیداد می‌كند، برگزاری چنین جشنواره‌هایی، از نظر اینجانب در اولویت نیست.
در این جشنواره از فاضلان و استادانی، به نام خدمت 50 ساله به علوم انسانی تجلیل شده است. پرسش این است آیا این علوم برای ثبت در كتابها و در دنیای ذهنیت است یا برای خدمت به انسان و حفظ حقوق انسان و پاسداری از كرامت انسان است در واقعیت خارجی و عینیت؟ نصاب مقام انسان در معیشت و زندگی به منظور رشد متعالی، رسیدن به اقامه «قسط قرآنی» در حیات اقتصادی است (لیقوم الناس بالقسط) و برخوردار بودن انسانها از حیثیت و كرامت و آزادی در حیات اجتماعی و سیاسی (ولقد كر منا بنی آدم).
آری، باید بكوشیم تا جامعه ما چنان نباشد كه درباره‌اش بتوان گفت: «از دو مفهوم انسان و انسانیت، اولی در كوچه‌ها سرگردان است و دومی در كتابها»!
محمدرضا حكیمی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر